Dekontaminacja psów służbowych skażonych czynnikiem chemicznym, biologicznym lub promieniotwórczym

Z powodu utrudnionej dekontaminacji i braku możliwości zabezpieczenia psa służbowego w specjalistyczne środki ochrony indywidualnej nie przewiduje się wykorzystania psów stricte do działań podczas incydentów o charakterze CBRNE. Jednakże, ze względu na rodzaj zdarzenia, może dojść do mimowolnego kontaktu psa z czynnikiem niebezpiecznym. Podczas takich czynności może również dojść do skażenia przewodnika. Psy do detekcji są wykorzystywane w takich służbach, jak: policja, Straż Graniczna, jednostki podległe MON, Służba Więzienna czy Izba Celna. Psy tropiące znajdują się strukturach Państwowej Straży Pożarnej i Ochotniczej Straży Pożarnej, policji, Straży Granicznej oraz innych stowarzyszeń. Najczęstsze zagrożenia dla danego rodzaju pracy psów służbowych to m.in.: bojowe środki trujące, toksyczne środki przemysłowe, substancje psychoaktywne, prekursory do wytwarzania narkotyków oraz materiałów wybuchowych, leki, patogeny chorobotwórcze, izotopy promieniotwórcze, trujące rośliny, jadowite zwierzęta oraz owady. Istnieje kilka dróg, którymi może dojść do kontaktu psa z substancją niebezpieczną: droga parenteralna – w momencie zetknięcia się ciała z gruzem lub ostrymi przedmiotami może dojść do powstania ran, przez które substancja niebezpieczna może przedostać się do organizmu,droga skórna – ciało psa nie jest zabezpieczone przez kombinezon ochronny. Dodatkowo sierść absorbuje duże ilości czynnika niebezpiecznego, a obrażenia skóry są trudniejsze do wykrycia,droga pokarmowa – powstaje w wyniku otwierania pyska (dyszenie), lizania swojego ciała (w tym ran) oraz np. spożywania skażonej wody w przypadku, gdy pies jest nieodpowiednio...