Istota kierowania działaniami ratowniczymi

Kierowanie działaniami ratowniczymi stanowi złożony proces wymagający od funkcyjnego pełniącego rolę kierującego działaniem ratowniczym (KDR) wiedzy obszarowo bardzo rozległej i wykraczającej niejednokrotnie poza wiedzę typowo pożarniczą. Na taki stan rzeczy nakłada się wiele czynników, m.in. charakter i rozmiar zdarzenia, rodzaj sił i środków (SIS) oraz podmiotów biorących udział w zdarzeniu. Mówiąc o kierowaniu działaniem ratowniczym, należy podkreślić istotę znaczenia samej definicji, która określa, że jest to: planowanie, organizowanie, nadzorowanie i koordynowanie działań ratowniczych (1). Definicja ta, pomimo że nie jest rozbudowana, w rzeczywistości stanowi niezwykle szeroki obszar tematyczny, który stawia KDR w świetle prawa w miejscu gwaranta bezpieczeństwa, ustanawiając go organem administracji publicznej posiadającym moc wydawania decyzji administracyjnych pod rygorem natychmiastowej wykonalności. To sprawia, że posiada on możliwość egzekucji nałożonych zadań. Obszary pojęciowe zawarte w definicji kierowania działaniami ratowniczymi, które w głównej mierze powinny być domeną KDR prezentują się następująco. Na ryc. 1 przedstawiono graficzną postać definicji kierowania działaniami ratowniczymi. Od funkcyjnego wstępującego w rolę KDR wymagane jest zatem świadome działanie, które jest prowadzone w sposób skoordynowany od samego początku do zakończenia działania, a strukturalnie powinno ono spełniać podstawowe elementy budowy struktury zarządzania na wzór zarządzania organizacjami, w których stosowany jest sprawdzony mechanizm pozwalający na ich sprawne funkcjonowanie. Niestety źródło definiujące pojęcie kierowania działaniami ratowniczymi (1) nie doprecyzowuje zakresu poszczególnych elementów definicji,...