Szkoła Specjalistów Pożarnictwa – cz. I

Niniejszy artykuł przedstawia możliwości szkoleniowe Szkoły Specjalistów Pożarnictwa w Grupie, na bazie której szkolą się strażacy wykonujący swoją pracę w Wojskowych Strażach Pożarnych, na potrzeby Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej, a także Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Wiele razy, widząc jakieś zdarzenie na drodze lub płonący dom, stodołę bądź zawalony budynek, nie zastanawiamy nad tym, skąd są. Mówimy tylko, że przyjechali „strażacy”. I bardzo dobrze. Czy to z Państwowej Straży Pożarnej, Zakładowej Straży Pożarnej czy z Ochotniczej Straży Pożarnej lub innych formacji, to wszyscy są „strażakami”. Moim celem nie jest opisywanie wszystkich tych formacji, które, jak wiemy, są bardzo dobrze wyszkolone i wykonują swoją pracę z wielkim sercem i ogromnym zaangażowaniem. Przedstawię natomiast Szkołę Specjalistów Pożarnictwa w Grupie jako miejsce, w którym szkolą się „strażacy” Wojskowych Straży Pożarnych na potrzeby Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej. Może trochę mniej znana formacja, ale tak samo istotna jak wszystkie powyższe. Początki Organizacja ochrony przeciwpożarowej w Siłach Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej rozpoczęła się już w latach 1920-1921. W tym czasie w Departamencie VIII Budownictwa istniał samodzielny Wydział Przeciwpożarowy. W późniejszym czasie, od 1936 roku do wybuchu wojny, służba przeciwpożarowa podlegała Dowództwu Obrony Przeciwlotniczej, zarówno na szczeblu Ministerstwa Spraw Wojskowych, jak i Okręgu. Referat Przeciwpożarowy funkcjonował samodzielnie. Na jego czele stał oficer wojska posiadający również przeszkolenie w zakresie pożarniczym. Personel tego referatu stanowili pracownicy cywilni i oficerowie pożarnictwa,...