Uprawnienia kierującego działaniem ratowniczym – interpretacja praktyczna oraz uzasadnienie formalnoprawne
Organizowanie działań ratowniczych jest procesem złożonym. Każde zdarzenie doprowadzające do interwencji podmiotów i służb ratowniczych jest zdarzeniem wymagającym indywidualnego podejścia oraz szczególnego zaangażowania podmiotów uczestniczących w jego likwidacji.
Zarządzanie działaniem podmiotów uczestniczących w zdarzeniu wymaga wiedzy, doświadczenia oraz świadomości skutków formalnoprawnych wynikających z podejmowanych decyzji. O tym, że kierowanie działaniem ratowniczym nie jest działaniem łatwym, świadczą niejednolite definicje określające samo działanie, jak i precyzujące, kto może być kierującym działaniem ratowniczym, zawarte w obowiązujących podstawach prawnych. Kierowanie działaniem ratowniczym najogólniej ujęte zostało w rozporządzeniu regulującym zagadnienia organizacji Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, gdzie mówi się, że jest to „planowanie, organizowanie, nadzorowanie i koordynowanie działań ratowniczych” (1). Zapis ten bardzo ogólnie wskazuje, w jaki sposób kierujący działaniem ratowniczym (KDR) powinien organizować dane działanie ratownicze. Pozorność ta może być zgubna, jeśli nie zagłębimy się w precyzowanie znaczenia pojęciowego powyższych zapisów.
Prawa KDR
Wstępując w rolę KDR, należy mieć świadomość praw i obowiązków, jakie ciążą na kierującym. W [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
