Analiza stężenia gazu w strefie. Pułapki detekcji

W okresie zimowym rośnie liczba wezwań służb ratowniczych związanych z obecnością tlenku węgla. Jest to jedno z wielu typów zdarzeń, które do prawidłowego przeprowadzenia akcji wymusza na ratownikach użycie urządzeń detekcyjnych pozwalających na określenie stężenia substancji. Chociażby z tego powodu warto zapoznać się z możliwościami i ograniczeniami tego typu przyrządów. Jednym z najczęściej wykorzystywanych przez Państwową Straż Pożarną urządzeń służących do wykrycia obecności gazów toksycznych lub palnych jest detektor wielogazowy. Najczęściej posiada on dwa rodzaje sensorów: katalityczny – służący do wykrywania obecności gazów palnych oraz elektrochemiczny (potencjometryczny lub amperometryczny) – dający odczyt w przypadku obecności gazów toksycznych. Tego typu czujniki są wykorzystywane nie tylko w urządzeniach wielogazowych, ale też tych przeznaczonych do pomiaru stężenia tylko jednej substancji. Warto wspomnieć, że nie są to jedyne rodzaje sensorów. Można także spotkać się z czujnikami NDIR (optycznymi, pracującymi w widmie podczerwieni – do wykrywania gazów palnych), PID (fotojonizacyjnymi), półprzewodnikowymi oraz masowymi. Jednak ze względu na częstość wykorzystania poszczególnych sensorów przez straż pożarną ten artykuł zostanie poświęcony czujnikom katalitycznym oraz elektrochemicznym. Czujnik katalityczny Czujnik katalityczny składa się z dwóch istotnych elementów: referencyjnego oraz pokrytego warstwą katalityczną. Oba elementy to ceramiczne kule, przez które przechodzi platynowa cewka. Istotą działania tego czujnika jest utlenienie (spalenie) palnych gazów na elemencie pokrytym katalizatorem (najczęściej metalem szlachetnym). Dzięki temu, że przez cewkę płynie prąd, element, w którym jest ona...