Wspólne ćwiczenia są kluczowe dla poprawy naszych działań – rozmowa z Piotrem Markiewiczem

O specyfice pracy grup poszukiwawczo-ratowniczych, działalności jednostki w Jastrzębiu-Zdroju, znaczeniu regularnych ćwiczeń między grupami oraz wielu innych, inspirujących tematach rozmawiamy z mł. bryg. mgr. inż. Piotrem Markiewiczem. Jak przebiegała Pana ścieżka zawodowa, że ostatecznie wybrał Pan straż pożarną? Od młodzieńczych lat zawsze fascynowała mnie służba. Początkowo interesowałem się wojskowością, może z powodu mojego zaangażowania w harcerstwo. Potem rozważałem służbę w policji. W wieku 15 lat dołączyłem jednak do jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP) i to właśnie tam zaraziłem się pasją do pożarnictwa. Już wtedy wiedziałem, że chciałem zostać strażakiem. W 2007 roku rozpocząłem naukę w Centralnej Szkole Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie. Po ukończeniu szkoły podjąłem pracę w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Jastrzębiu-Zdroju, gdzie pracuję do dziś. Później studiowałem zaocznie w Szkole Głównej Służby Pożarniczej w Warszawie, która teraz jest Akademią Pożarniczą. Moja kariera obejmowała kolejne stanowiska służbowe: od ratownika, przez dowódcę zastępu, sekcji, dowódcę zmiany aż po dowódcę jednostki ratowniczo-gaśniczej. Czy pamięta Pan jakąś szczególną akcję ratowniczą z początków kariery? Tak, pamiętam wiele takich akcji, zwłaszcza te związane z naszą specjalizacją poszukiwawczo-ratowniczą. Jedne z bardziej pamiętnych wydarzeń to akcje po katastrofie kolejowej pod Szczekocinami w 2012 roku oraz katastrofie budowlanej w Katowicach w 2014 roku, w której zginęło małżeństwo dziennikarzy. Były to akcje trudne i długotrwałe, dlatego utkwiły w mojej pamięci. Były też inne, na mniejszą skalę zdarzenia, ale to właśnie te dwie akcje, z uwagi...